Jose Saramago: Miasto ślepców - Galeria „Format”
Pisarz w dość mocny i specyficzny sposób nakreślił historię upadku człowieka w wyniku zarazy białej ślepoty.
W szpitalu, gdzie chorzy zostają umieszczeni, pojawiają się mechanizmy typowe dla państwa totalitarnego. Można wyraźnie zaobserwować podział na rządzących i rządzonych, mnożą się przypadki przemocy i gwałtów. Błyskawicznie postępuje degradacja społeczna, fizyczna i moralna człowieka, który w ekstremalnych warunkach staje się oprawcą.
Książka Jose Saramago traktuje problem ślepoty w wymiarze symbolicznym. Ukazał on, że w tym przypadku utrata wzroku u ludzi spowodowała jednocześnie utratę wszystkich wartości i cech, które odróżniają nas od zwierząt. W ciągu kilku dni ludzkość cofnęła się tysiące lat w ewolucji.
Saramago nie nadał imion swoim głównym bohaterom, czym podkreślił ich nicość w świecie po wybuchu epidemii. Pozwolił im jednak w obliczu wspólnego nieszczęścia skonsolidować siły i przebyć wspólnie trudną drogę ku końcowi, by zacząć wszystko od nowa.
