DKK – KLUB MIŁOŚNIKÓW POEZJI – JÓZEF CZECHOWICZ – FILIA NR 1
Józef Czechowicz urodził się na początku dwudziestego wieku, w 1903 r. w Lublinie, w ubogiej rodzinie. Jego matka starała się dać dzieciom wykształcenie i tak najmłodszy Józef ukończył najpierw powszechną szkołę podstawową, a następnie Seminarium Nauczycielskie, z czasem uzupełnił wykształcenie i pracował głównie jako nauczyciel, ale także redagował i współredagował wiele czasopism szczególnie literackich oraz skierowanych do dzieci i młodzieży.
Twórczość Czechowicza przypada na okres dwudziestolecia międzywojennego, należał on do tzw. II Awangardy. Jego poezja jest szczególna - magiczna, symboliczna, charakteryzująca się niezwykłą melodyjnością pomimo rozluźnionej składni oraz zupełnego braku interpunkcji i dużych liter. Często w jego utworach pojawiają się motywy sielankowe, wiejskie, łagodne uczucia ale także żal, wizja śmierci własnej i zbiorowej zagłady. Czechowicz jest uznawany za wielkiego katastrofistę. Jego utwory są trudne w odbiorze i interpretacji, nie są łatwe do zapamiętania, dlatego może nie są tak znane i popularne, warto je jednak czytać ze względu na przepiękny język oraz swoistą melodię.
Wysłuchaliśmy na spotkaniu kilku interpretacji wierszy poety w wykonaniu znanych aktorów, m.in. Grzegorza Turnaua i Zbigniewa Zamachowskiego i stwierdziliśmy iż są to arcydzieła. Właśnie te interpretacje posiadają niezwykły klimat i zapadają głęboko w pamięć.
