Dolina radości, powieść napisana z lekkim przymrużeniem oka. Bohater, Eric Stamelmann, tajemniczy makijażysta znanych osób, odkrywa w sobie talent poprawiania dzieł stwórcy.
Pragnie ulepszenia świata, chce zatrzymać czas. Przez niemal całe ostatnie stulecie przemieszcza się w różne miejsca, zmienia swoją tożsamość, czasem przed nią ucieka. Jego podróżom towarzyszą rozważania na temat piękna, zdrady, dobra i zła. Przewijająca się w powieści teza “nie ma głębi, jest tylko powierzchnia” pozwala bohaterowi na co dzień usprawiedliwiać działania niemoralne, np. problem zdrady . Powieść napisana w konwencji ironicznej biografii, która przeplata się z ważnymi i trudnymi wątkami moralnymi ubiegłego stulecia.
Odsłony: 6347